Academy 14105 1/350 Queen Elizabeth H.M.S.Warspite Savaş Gemisi Demonte Plastik Maketi

1/350 Queen Elizabeth H.M.S.Warspite Maketi İçindekiler

• Plastik enjeksiyon parçalar
• Dekal
• Photo Etched
• Montaj Kılavuzu.

1/350 Queen Elizabeth H.M.S.Warspite Maketi Özellikleri

• Demonte plastik parçalardan oluşmaktadır.
• Parçaları yerinden çıkarmak için çerçeve makası kullanınız.
• Parçalardaki çapakları temizlemek için maket bıçağı ve zımpara kullanınız.
• Parçalar arası oluşacak boşlukları dolgu malzemesi (Putty) ile doldurun ve zımparalayınız.
• Kutu içinden yapıştırıcı ve boya çıkmamaktadır.
• İçerisindeki montaj kılavuzu ile gerekli birleştirme işlemlerini yapabilirsiniz.
• Kılavuzda belirtilen renklerle boyamanız tavsiye edilir.

Kraliçe Elizabeth -sınıfı savaş gemileri , 1910'larda Kraliyet Donanması için inşa edilmiş beş süper dretnottan oluşan bir gruptu . Bu zırhlılar ateş gücü, koruma ve hız açısından Kraliyet Donanması'nın öncülleri olan Iron Duke sınıfından ve König sınıfı gibi önceki Alman sınıflarından daha üstündü . Karşılık gelen Bayern sınıfı gemiler genellikle rekabetçi olarak kabul edildi, ancak Queen Elizabeth sınıfı 2 knot (3,7 km/s) daha hızlıydı ve Alman sınıfı 5:2'den sayıca üstündü. Queen Elizabeth'ler genellikle ilk hızlı savaş gemileri olarak kabul edilir .onların günü.
Queen Elizabeth s, 15 inç (381 mm) toplarla silahlandırılan ilk zırhlılardı ve Jane's Fighting Ships'in 1919 baskısında "şimdiye kadar tasarlanmış en başarılı ana gemi türü" olarak tanımlandı. Her iki dünya savaşında da çok hizmet gördüler. Barham 1941'de denizaltı saldırısında kaybedildi , ancak diğerleri savaşlardan sağ çıktı ve 1940'ların sonlarında hurdaya çıkarıldı.

Queen Elizabeth sınıfının gemileri, dikeyler arasında 600 fit 6 inç (183.0 m) uzunluğunda , su hattında 634 ft 6 inç (193.4 m) uzunluğundaydı ve toplam uzunluğu 643 ft 9 inç (196.2 m) idi. birkaç gemiye kıç köprüsü takıldı. Derin yükte 90 fit 6 inç (28 m) kirişe ve 33 fit 7 inç (10,2 m) drafta sahiptiler . Derin yükte yaklaşık 32.590 uzun ton (33.113 t) ve 33.260 uzun ton (33.790 t) normal yer değiştirmeye sahiptiler . Gemilerin metasantrik bir yüksekliği vardıderin yükte 6,5 fit (2,0 m). Mürettebatı 923 ile 951 arasında subay ve tamamlandı olarak; 1920'de mürettebat sayısı 1.016'dan 1.025'e yükseldi. Amiral gemisi olarak hizmet aynı yıl bu sayıları 1.249'a 1.262'ye çıkardı.
İki set doğrudan tahrikli buhar türbini tarafından çalıştırıldılar , Parsons üniteleri Queen Elizabeth , Warspite ve Malaya'ya yerleştirildi , Barham ve Valiant ise Brown-Curtis türbinlerine sahipti . İkinci çift, ilk üç gemide kullanılan düşük hızlarda yakıt ekonomisini iyileştirmek için seyir türbinleriyle donatılmamıştı. Her türbin seti, 235 psi (1,620 kPa ; 17 kgf/cm2 ) çalışma basıncında 24 Babcock & Wilcox kazanı tarafından sağlanan buharı kullanarak 12 fit (3,7 m), üç kanatlı pervaneli iki şaftı çalıştırdı.) Yarrow tarafından üretilen kazanları alan Warspite ve Barham hariç . Kazanlar bir çift huniye kanalize edildi . Türbinler, yan yana düzenlenmiş üç su geçirmez bölmeye bölündü; iç şaft çiftini çalıştıran düşük basınçlı türbinler merkez makine dairesinde birlikteyken, yüksek basınçlı dıştan takmalı türbinler her iki taraftaki odalardaydı.
Türbinler, aşırı yükte 75.000 mil beygir gücünde (56.000 kW ) olarak derecelendirildi ve gemilere maksimum 25 knot (46 km/sa; 29 mph) hız vermeleri amaçlandı , [13] , ancak bunun gerisinde kaldılar. Savaş nedeniyle sadece Barham deniz denemelerini ölçülü bir rotada yürüttü ; Ağustos 1916'da derin yükte 70.788 shp'den (52.787 kW) 23.9 knot (44.3 km/sa; 27.5 mph) maksimum hıza ulaştı. [14] Yakıt depolaması, gemilerin 5.000 deniz mili boyunca buhar yapmasını sağlayan 3.400 uzun ton (3.500 t) akaryakıt miktarındaydı.(9.300 km; 5.800 mi) 12 knot (22 km/sa; 14 mph) seyir hızında, tam hızda 1.600 deniz miline (3.000 km; 1.800 mi) düştü.